MSSQL Server’da Veritabanı Properties Üzerinde Bulunan Tüm Detaylar

Bu makalede herhangi bir veritabanında Properties ekranında ne gibi özellikler olduğunu ve nasıl senaryolar yapmak gerektiğini ele almış olacağız. Bu bölümdeki düzenlemeler veritabanımız için hayati önem taşımaktadır. Araştırmalar sonucunda bulmuş olduğum bilgileri bir araya getirerek okunabilirliği sağlamak istedim.

Herhangi bir veritabanı üzerine sağ tıklanır ve properties ekranına  girilir.

Bize ilk karşılayan  General sekmesinde ne gibi bilgiler olduğuna değinelim. Backup bölümünde en son alınan backup tarihçelerini görebiliriz. Database bölümünde veritabanının adını, veritabanının durumunu, veritabanının kimin oluşturduğunu, veritabanının ne zaman oluşturulduğunu, veritabanının toplam boyutunu, üzerinde bulunan mevcut user sayısını, ne kadar memory alanı tahsis ettiğini ve hangi dil yapısına göre veritabanının oluşturulduğunu görmekteyiz.

Files sekmesinde veritabanımızın data ve log file’ların olduğu kısım karşımıza çıkmaktadır. Detaylı bilgi almak için sayfamızın Sql Server FileGroup ve Data File makalesini okuyabilirsiniz.

Not: Owner kısmında hangi kullanıcı varsa veritabanı altında security kısmında dbo kullanıcısı yukarıdaki resimdeki owner olmaktadır.

Filegroups sekmesi de bulunan filegroup’la ilgili detaylı bilgiyi Sql Server FileGroup ve Data File makalesini okuyabilirsiniz.

FILESTREAM: SQL Server’da FILESTREAM, yapılandırılmış verilerin (metin, resim, video, vb. gibi) SQL Server veri tabanında depolanmasını sağlar. Normalde, büyük dosyalar bir veri tabanına direkt olarak kaydedilmez, bunun yerine bu dosyalar dış bir dosya sisteminde tutulur ve SQL Server sadece dosyanın yolunu depolar. FILESTREAM, dosya sistemindeki büyük veri dosyalarını SQL Server veri tabanında tutmak için kullanılır. FILESTREAM verileri NTFS dosya sisteminde depolanır ve SQL Server ile tam entegre çalışır. Nasıl aktif edildiğiyle ilgili Sql Server Configuration Manager makalesinde görebiliriz.

Memory Optimized Data: SQL Server’ın bellek optimize edilmiş tabloları, yüksek performanslı veri erişimi sağlamak için tasarlanmıştır. Bu tablolar, özellikle çok yüksek sayıda işlem veya okuma/yazma işlemleri gerçekleştiren uygulamalarda kullanılır. Bellek optimize edilmiş tablolar, SQL Server’ın “In-Memory OLTP” (İşlem Odaklı Bellek İçi İşleme) teknolojisinin bir parçasıdır ve bu tablolar, tümüyle bellekte(memory) depolanır ve çok daha hızlı erişim sağlar.

1.Options sekmesinde bulunan kavramların ne işe yaradığını detaylı bir şekilde değinelim. İlgili bölümle ilgili resimlerin altında açıklama yapacağım.

Yukarıdaki resimde görülen SQL Server kavramlarının detaylı açıklamaları aşağıda verilmiştir: 

• Collation (Turkish_CI_AS): SQL Server’daki dizin ve karşılaştırma işlemlerinin nasıl yapılacağını belirleyen kurallar bütünüdür. “Turkish_CI_AS”, veritabanının Türkçe diline özgü karakterleri dikkate aldığı ve büyük/küçük harf duyarsız (“CI” = Case Insensitive) karşılaştırmalar yaptığı anlamına gelir. “AS” ise aksan duyarsız (“Accent Insensitive”) olduğunu gösterir. 
• Recovery Model (Full): Veritabanının veri kurtarma işleminde nasıl bir strateji izleneceğini belirler. “Full” recovery modeli, tüm işlem günlüklerinin tutulduğu ve tam veri kurtarma desteği sağlandığı modeldir. Bu sayede hem full hem de differential yedeklemeler mümkündür. 
• Compatibility Level (SQL Server 2019 (150)): Veritabanının hangi SQL Server sürümü ile uyumlu olduğunu belirtir. “SQL Server 2019 (150)” veritabanının SQL Server 2019 sürümüne uygun çalıştığını ifade eder. 
• Containment Type (None): Veritabanının containment durumunu belirtir. “None”, bu veritabanının bağlı olduğu SQL Server örneğiyle birlikte tam entegrasyon içinde çalıştığını gösterir. “Partial” containment olan veritabanlarında ise bağımsız çalışabilirlik mümkündür. Bu yapının ne olduğunu tam kavramak için Contained Database Nedir ve Nasıl Oluşturulur makalesini okuyabilirsiniz.

Automatic

•  Auto Close (False): Bu ayar, veritabanının kullanılmadığında otomatik olarak kapanıp kapanmayacağını kontrol eder. “False” olması, veritabanının açık kalacağı anlamına gelir.  ON olarak set edilirse gelen her connection’dan sonra veritabanı açılıp kapatılır. Veritabanı her açılıp kapatıldığında da procedure cache’i temizlenir. Eğer veritabanı yoğun şekilde kullanılıyorsa bu ciddi anlamda performans problemine sebep olur.
• Auto Create Incremental Statistics (False): İstatistiklerin artımlı olarak otomatik yaratılıp yaratılmayacağını belirler. “False” olması, bu işlemin yapılmayacağını ifade eder. İstatistiklerin partition bazında oluşturulması sağlanır. Partition özelliği aktif olmuş olan veritabanı ve tablolarında geçerlidir.
• Auto Create Statistics (True): Veritabanında otomatik olarak istatistiklerin oluşturulup oluşturulmayacağını belirler. “True”, istatistiklerin otomatik oluşturulacağı anlamına gelir. WA olarak görünürler. Sorgularda where koşuluna bağlı herhangi bir index tanımlı değilse sql server otomatik olarak bu özellik sayesinde statistik oluşturmaktadır.
• Auto Shrink (False): Veritabanı boyutunun otomatik olarak küçültülüp küçültülmeyeceğini belirler. “False” olması, SQL Server’ın bu işlemi otomatik olarak yapmayacağını gösterir. 
• Auto Update Statistics (True): İstatistiklerin otomatik olarak güncellenip güncellenmeyeceğini kontrol eder. “True”, SQL Server’ın istatistikleri otomatik olarak güncelleyeceğini gösterir. 
• Auto Update Statistics Asynchronously (False): İstatistiklerin eş zamanlı mı yoksa asenkron olarak mı güncelleneceğini belirler. “False”, eş zamanlı güncellemenin yapılacağını ifade eder. Herhangi bir sorgu anında mevcut istatistiklerden yararlanılıp İstatistik güncellemelerin ötelendiği yapı olarak karşımıza çıkmaktadır.

Containment

• Default Fulltext Language LCID (1033): Full-text aramaları için kullanılan varsayılan dil kimliğidir (LCID – Locale Identifier). 1033 kodu, İngilizce dilini temsil eder. 
• Default Language (English): SQL Server’da oturum açıldığında varsayılan dilin ne olacağını belirler. Burada varsayılan dil İngilizce’dir. 
• Nested Triggers Enabled (True): İç içe tetikleyicilerin kullanılıp kullanılmayacağını belirler. “True”, iç içe tetikleyicilerin kullanılabileceğini gösterir. 
• Transform Noise Words (False): Full-text aramalarda Noise kelimelerinin işlenip işlenmeyeceğini belirler. “False”, bu özelliğin kapalı olduğunu gösterir. 
• Two Digit Year Cutoff (2049): Yıl bilgisinin iki haneli olarak girildiği durumlarda SQL Server’ın hangi yıla kadar bu bilgiyi dikkate alacağını gösterir. Örneğin, “49” yılı, 2049 olarak kabul edilir. 

Cursor

• Close Cursor on Commit Enabled (False): Bir işlem tamamlandığında açık olan imlecin kapanıp kapanmayacağını belirler. “False”, imlecin açık kalacağını ifade eder. 

Database Scoped Configurations bölümü aşağıdaki resmin altında detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

Resimde yer alan SQL Server kavramlarının açıklamaları aşağıda verilmiştir:

 Database Scoped Configurations 

SQL Server 2016 ile beraber, MAXDOP gibi instance seviyesinde ayarlanan bazı kritik konfigürasyonları veritabanı seviyesinde konfigüre edebilmemize olanak veren ALTER DATABASE SCOPED CONFIGURATION ifadesi hayatımıza girdi. Özellikle konsolide edilmiş sistemlerde veritabanı bazında farklı konfigürasyon yapmanız gerekebiliyor. 

• Legacy Cardinality Estimation (OFF): Kardinalite tahmini, sorgu performansını optimize etmek için kullanılan bir modeldir.  sorguların sonucunun kaç satır geleceğini tahmin ederek daha iyi query plan üretilmesini sağlayan . Sorguların yeni cardinality estimator’ı kullanması için Compatibility Level’in 120 ve üzeri olması gerekir.”OFF” ayarı, SQL Server’ın modern kardinalite tahmin modelini kullandığını gösterir. Tabi compatibility level 120 ve üzeri ise
• Legacy Cardinality Estimation For Secondary (PRIMARY): Eğer Always ON kullanıyorsanız secondary veritabanınız için primary veritabanında nasıl hareket ediyorsa o şekilde hareket et diyebilirsiniz. 
• Max DOP (0): Maximum Degree of Parallelism ayarıdır. SQL Server’da bir sorgunun paralel olarak kaç işlemci (core) üzerinde çalışabileceğini belirler. “0”, SQL Server’ın otomatik olarak en uygun sayıda çekirdek kullanacağını gösterir. İnstance ya da sorgu seviyesinde ayarlanabilen bu özellik artık veritabanı altından da veritabanı bazlı ayarlanabiliyor.
• Max DOP For Secondary: İkincil veritabanında maksimum paralel işlem sayısını ayarlar. Kendimiz manuel bir değer set edebiliriz.
• Parameter Sniffing (ON): SQL Server’ın bir sorguyu optimize ederken parametre değerlerini kullanıp kullanmayacağını belirtir. “ON”, SQL Server’ın bu özelliği kullanarak sorgu planlarını optimize edeceğini gösterir. Bu ayarların her biri SQL Server performansı, yönetimi ve veri bütünlüğü açısından büyük önem taşır.
• Parameter Sniffing For Secondary (PRIMARY): İkincil veritabanındaki sorgular için parametre değerlerinin kullanılmasını sağlar. “PRIMARY”, bu ayarın birincil veritabanından yönetildiğini belirtir. 
• Query Optimizer Fixes (OFF): Bu konfigürasyonu aktif ederek veritabanının compatibility level’ine bakmadan Query Optimizer ile ilgili son hotfix’lerin avantajlarından faydalan demiş oluyoruz.
• Query Optimizer Fixes For Secondary (PRIMARY): İkincil veritabanında sorgu optimizasyonu düzeltmelerinin etkin olup olmadığını belirler. “PRIMARY”, birincil veritabanının bu ayarı kontrol ettiğini gösterir. 

Veritabanı seviyesinde ayarladığımız konfigürasyon instance seviyesinde ayarladığımız konfigürasyonu override ediyor. Eğer session seviyesinde bir maxdop set edilirse o da veritabanı seviyesindekini override edecektir.

Not: veritabanı.gen.tr’den bu yapı ile ilgili ek bilgi:

Clear Procedure Cache: Veritabanındaki procedure cache’i temizlemeye yarıyor. Aşağıdaki script ile bu işlemi gerçekleştirebilirsiniz.

ALTER DATABASE SCOPED CONFIGURATION CLEAR PROCEDURE_CACHE;

Identitiy Cache: SQL Server 2017 ile beraber gelen bir veritabanı konfigürasyonu. Eğer bir identity kolonunuz varsa ve bu kolonun olduğu tabloya bir insert yapılırken commit etmeden failover gerçekleşirse yada servis beklenmedik bir şekilde kapanırsa otomatik olarak artan identitiy değerlerinizde boşluklar oluşur. Örneğin 5 kayıt insert ettiniz. ID değerleri 1,2,3,4,5 diye gitti. Sonraki kayıtların 6,7,8 şeklinde devam etmesi gerekirken servisin beklenmedik şekilde kapanmasının ya da failover olmasından sonra 1003,1004 şeklinde devam eder. Identity cache’i aşağıdaki script yardımıyla disable ederek bu sorunu çözebiliyoruz.

ALTER DATABASE SCOPED CONFIGURATION SET IDENTITY_CACHE=OFF ;

FILESTREAM 

• FILESTREAM Directory Name: Bu ayar, FILESTREAM verilerinin hangi dizinde saklanacağını gösterir. Resimde bir dizin adı belirtilmemiştir. 
• FILESTREAM Non-Transacted Access (Off): FILESTREAM verilerine işlem dışı (non-transactional) erişimin olup olmadığını belirler. “Off” ayarı, işlem dışı erişimin devre dışı olduğunu gösterir.

 Miscellaneous 

• Allow Snapshot Isolation (False): Snapshot izolasyon seviyesinin etkin olup olmadığını gösterir. “False” olduğunda, snapshot izolasyonu devre dışıdır. Bu, veri üzerinde okuma kilitleme olmadan veri tutarlılığı sağlamayı amaçlar. 
• ANSI NULL Default (False): Bir tablo oluşturulurken NULL değerlerine izin verilip verilmediğini kontrol eder. “False” olduğunda, sütunların NULL değerleri alıp almayacağı belirtilmemişse NULL değeri kabul edilmez. 
• ANSI NULLS Enabled (False): ANSI NULL davranışının etkin olup olmadığını belirler. “False” olduğunda, NULL karşılaştırmaları klasik SQL Server davranışı kullanılarak yapılır. NULL değeri herhangi bir şeye eşit veya eşit değil olarak değerlendirilebilir. 
• ANSI Padding Enabled (False): Sütunlarda sabit boyutlu veri türleri için boşluk karakterlerinin nasıl ele alınacağını belirler. “False” olduğunda, sabit boyutlu veri türlerinde kalan boş alanlar kesilir. 
• ANSI Warnings Enabled (False): SQL Server’ın bazı işlemler için uyarı verip vermeyeceğini belirler (örneğin, veri taşması veya bölünmesi durumunda). “False” olduğunda, bu tür işlemler sessizce devam eder.
•  Arithmetic Abort Enabled (False): Aritmetik hata meydana geldiğinde sorguların iptal edilip edilmeyeceğini belirler. “False” olduğunda, aritmetik hatalar sorgunun yürütülmesini durdurmaz. 
• Concatenate Null Yields Null (False): NULL ile yapılan bir birleştirme işleminin NULL üretip üretmeyeceğini belirler. “False” olduğunda, NULL ile birleştirilen bir değerin sonuçta NULL olup olmayacağı belirli değildir. 
• Cross-database Ownership Chaining Enabled (False): Bu ayar, bir kullanıcının bir veritabanındaki bir nesne üzerinden başka bir veritabanına erişmesine olanak tanır. “False” olduğunda, bu özellik devre dışı bırakılmıştır, yani çapraz veritabanı erişimi sınırlıdır ve bu da güvenliği artırır.
• Date Correlation Optimization Enabled (False): Tarih verileriyle ilgili sorgularda optimizasyon sağlar. “False” olduğunda, SQL Server tarih sütunları arasında performans iyileştirmesi yapmaz.

Resimde yer alan SQL Server kavramlarının açıklamaları şu şekildedir: 

Miscellaneous Devamı 

• Delayed Durability (Disabled): Veritabanı işlemlerinin günlük kaydının gecikmeli olarak yapılmasına izin verilip verilmediğini belirler. “Disabled” olduğunda, bu özellik devre dışıdır ve işlemler her zaman hemen günlüğe kaydedilir. Bu ayarların her biri veritabanının performansı, veri bütünlüğü ve yönetimi açısından önemli detayları ifade eder.
• Is Read Committed Snapshot On (False): Bu, okuma işlemleri için izole edilmiş bir görüntü sağlar. “False” olduğunda, bu mod devre dışıdır. “True” olduğunda ise, yazma işlemleri devam ederken okuma işlemleri eski veriyi görebilir. 
• Numeric Round-Abort (False): Bu, sayısal işlemlerde yuvarlama hatası olduğunda işlemin iptal edilip edilmeyeceğini belirler. “False” olduğunda, yuvarlama hataları işlemi iptal etmez. 
• Parameterization (Simple): SQL Server’ın parametreli sorguları nasıl işleyeceğini belirler. “Simple” parametreleştirme, sorgu planlarını yalnızca basit durumlarda yeniden kullanır. Diğer seçenek “Forced” olabilir ve o durumda SQL Server her zaman parametreleştirmeyi zorlar. 
• Quoted Identifiers (False): Bu ayar, çift tırnak içindeki veritabanı nesnelerinin adlarının tanımlanıp tanımlanmadığını belirler. “False” olduğunda, çift tırnaklı nesne adları kullanılamaz.
• Recursive Triggers Enabled (False): Tetikleyicilerin (trigger) birbirini tetikleyip tetiklemeyeceğini belirler. “False” olduğunda, tetikleyici başka bir tetikleyiciyi çalıştırmaz. 
• VarDecimal Storage Format Enabled (True): Bu ayar, SQL Server’ın decimal veri türünü daha verimli bir şekilde depolamak için yeni bir format kullanmasına olanak tanır. “True” olduğunda, veritabanı VarDecimal formatını kullanır ve bu daha az depolama alanı tüketir. 

Recovery

1-Page Verify: Checksum ve TornPage  ifadeleri Page Verify’ın seçeneklerindendir. Bu iki yapı veritabanının disk hatası sonucu oluşan I/O performanslarını raporlamak için kullanılan ifadedir.

• TornPage: Bir page’deki her sektör(diskten okunabilecek ve yazılabilecek en küçük birimdir.512 byte’dan oluşur.)’e ait ilk iki bit’i page header’da tutar. Veri diskten tekrar okunduğunda page header’da tutulan bu iki bit ile karşılaştırılır ve aynı olup olmadığı belirlenir. Aynı değilse corruption tespiti yapılıp gerekli uyarı verilir. Sector’un geri kalanında bir problem oluşursa tespit edemez.
• Cheksum: Page’deki her sektör için 2 bit yerine bütün page için bir cheksum değeri üretilir ve veri diskten tekrar okunmak istendiğinde tekrar bu checksum değeri ile karşılaştırılır. Page’deki hangi bir bit bozulduğunda bunu tespit eder ve gerekli uyarıyı verir. Yani Tornpage’e göre daha güvenlidir. Performans olarak tornpage’e göre daha yavaş olsa da bu kabul edilebilir bir yavaşlıktır.

2. Target Recovery Time (Seconds) (60): Kurtarma işleminin hedef süresini belirler. “60 saniye”, SQL Server’ın bir hatadan sonra veri kurtarma işlemini 60 saniye içinde tamamlamaya çalışacağını gösterir. 

Service Broker 

• Broker Enabled (False): SQL Server Service Broker, veritabanları arasında asenkron mesajlaşma sağlar. “False” olduğunda, Service Broker devre dışıdır. Yani, farklı veritabanları veya işlemler arka planda haberleşebilir, işlem bitmeden çağıran taraf beklemek zorunda kalmaz. Diyelim ki: Kredi başvurusu yapan bir müşteri var. Onay süreci 5-10 saniye sürebilir. Normalde uygulama bu süre boyunca bekler. Ama Service Broker kullanırsan: Kullanıcı başvuruyu yapar. Service Broker bu isteği bir kuyruğa yazar. Uygulama hemen “Başvurunuz alındı” der. Arka planda işlem devam eder, sonuç hazır olunca başka bir sistem bilgi gönderir. Yanlış yapılandırılmış veya devre dışı kalmış Service Broker sistemleri: Mesaj kuyruğunda binlerce iş birikebilir. TempDB aşırı şişebilir. CPU ve disk yükünü artırabilir.
• Honor Broker Priority (False): Bu ayar, mesajlar için broker önceliklerinin kullanılıp kullanılmayacağını belirler. “False” olduğunda, broker öncelikleri dikkate alınmaz. 
• Service Broker Identifier: Bu, Service Broker bileşeni için benzersiz bir tanımlayıcıdır. Her veritabanında farklı bir ID bulunur. 

State (Durum) 

• Database Read-Only (False): Veritabanının salt okunur (read-only) olup olmadığını belirtir. “False” olduğunda, veritabanına yazma işlemleri yapılabilir. 
• Database State: Veritabanının durumu hakkında bilgi verir. “NORMAL” durumu, veritabanının kullanılabilir olduğunu gösterir. 
• Encryption Enabled (False): Veritabanı şifrelemesinin etkin olup olmadığını belirler. “False” olduğunda, veritabanı şifrelemesi kapalıdır. 
• Restrict Access (MULTI_USER): Veritabanına kimlerin erişebileceğini belirler. “MULTI_USER” ayarı, veritabanına birden fazla kullanıcının erişebileceğini gösterir. Diğer seçenekler “SINGLE_USER” ve “RESTRICTED_USER” olabilir. Bu ayarlar, SQL Server’daki veri bütünlüğünü, güvenliği ve performansı doğrudan etkileyen önemli yapılandırmalardır.

Database properties ekranında options ile açıklamaları yaptıktan sonra Change Tracking kısmının ne işe yaradığına değinelim.

Change Tracking (Değişiklik İzleme)

Change Tracking, SQL Server’da veritabanındaki tablolarda yapılan ekleme, güncelleme ve silme işlemlerini izlemek için kullanılan bir özelliktir. Bu özellik, tablo üzerinde hangi satırların değiştiğini izler, ancak yapılan değişikliklerin ne olduğunu (örneğin, eski ve yeni değerler) kaydetmez. Özellikle veri senkronizasyonu yapan uygulamalar için kullanışlıdır, çünkü değişiklikleri verimli bir şekilde izler ve gereksiz sorgu işlemlerini ortadan kaldırır. False  değeri, bu özelliğin şu anda devre dışı olduğunu gösterir. Eğer “True” olarak ayarlanırsa, bu tablo üzerinde değişiklikler izlenmeye başlar. 

• Retention Period (Saklama Süresi): Bu, SQL Server’ın izlediği değişiklik bilgilerini ne kadar süre boyunca tutacağını belirleyen parametredir. Değişiklik izleme bilgileri, bu süre sonunda otomatik olarak temizlenir. Saklama süresi genellikle gün, saat veya dakika cinsinden belirlenir ve bu süre geçtikten sonra eski değişiklik bilgileri sistemden kaldırılır. 
• Retention Period Units (Saklama Süresi Birimi): Yukarıda belirtilen saklama süresinin hangi zaman birimiyle ölçüleceğini belirtir. Bu birim genellikle gün, saat veya dakika olabilir. Örneğin, saklama süresi 5 ve birim olarak “gün” seçilirse, değişiklik izleme bilgileri 5 gün boyunca saklanacaktır. 
• Auto Cleanup (Otomatik Temizleme): Bu özellik, belirlenen saklama süresi sona erdiğinde eski değişiklik bilgilerini otomatik olarak temizlemek için kullanılır. Eğer Auto Cleanup özelliği etkinse, belirlenen saklama süresi dolduğunda SQL Server eski verileri otomatik olarak siler. Bu, veritabanın da gereksiz bilgi birikimini önlemeye yardımcı olur. 

Kısacası Change Tracking özelliği, çok büyük veri tabanlarında yapılan değişikliklerin hızlı ve verimli bir şekilde izlenmesini sağlar. Genellikle senkronizasyon, veri entegrasyonu veya veritabanı kopyalama gibi işlemlerde kullanılan bu özellik, özellikle hangi kayıtların değiştiğini bilmeye ihtiyaç duyan sistemler için önemlidir. Değişen verileri kendi veritabanı üzerinde tutmaktadır.

Database properties ekranında Change Tracking ile açıklamaları yaptıktan sonra Permissions kısmının ne işe yaradığına değinelim.

Bu kısımda database altında yetkili kullanıcılara database üzerinde ne gibi işlemler yapabileceğini belirtebiliriz. Search.. kısmında ilgili User’ı seçip ihtiyaçlarınız doğrultusunda yetkilendirme yapabilirsiniz. Login-User hakkında daha detaylı bilgi almak istiyorsanız ilgili link’e tıklayabilirsiniz.

Database properties ekranında Permissions ile açıklamaları yaptıktan sonra Extended Properties kısmının ne işe yaradığına değinelim.

Yukarıdaki resimde veritabanı üzerinde özelliklerin gösterildiği ekran karşımıza çıkmaktadır. Properties kısmında veritabanımızın özellikleri dışında ek özellikler verilebilir. Aşağıdaki komut ile SSMS den belirlenebilir.

EXEC sys.sp_addextendedproperty   
    @name = N'Description',   
    @value = N'Bu veritabanı satış sistemi içindir.',   
    @level0type = N'DATABASE';

Bu bölümden sonra database properties ekranında bulunan Mirroring, Transation Log Shipping,Query Store kavramlarının ne olduğunu sayfamızda arattırarak bulabilirsiniz. Her bir ismin üzerinde ise link’leri bağlanmıştır.

Bu makalede herhangi bir Database’in Properties ekranında ne gibi bölümlerin olduğu ve ne işe yaradığına değinmiş olduk. Yukarıdaki açıklamaların çoğu araştırmalar sonucunda elde ettim.

Başka bir makalede görüşmek üzere..

Onlar – “Kötü Zandan Ve Gıybetten Kaçınırlar. ” Hucurât / 12